Het Waterloo van Griekenland

[Hans 89]

Dag 17 – Woensdag
Ik heb eigenlijk nog best goed geslapen en ben pas rond 9 uur wakker. Ze hebben in het hotel wel een bar en hier wordt ook het ontbijt geserveerd. Na het ontbijt ga ik zoals afgesproken naar het politiebureau en hier kan ik aangifte doen. Daar krijg ik ook te horen dat ik mijn bagage moet mee nemen, anders gooien ze het weg. De motor staat bij een afsleep bedrijf, waar ik ook het adres en telefoonnummer van krijg. Wanneer ik weg ga bij de politie is het ondertussen al 3 uur en bij het hotel aangekomen helpt de receptionist mij met de bagage naar de kamer brengen. In mijn tas zit nog een aantal crackers die ik als middageten gebruik. ’s Middags bel ik nog met de verzekering over de motor en vervoer terug naar Nederland. De verzekering wil foto’s van de motor hebben en zal ook achter vervoer van mijzelf aan gaan. De rest van de middag/avond breng ik al lezend en kijk nog wat series op mijn tablet door. Als avondeten maak ik nog een pakje vriesdroog penne met pesto klaar die ik nog in mijn tas had zitten. ’s Avonds bekijk ik ook nog wat opties om eventueel zelf de motor naar Nederland terug te halen, maar kom er achter dat dit duurder is al de waarde van de motor.


Dag 18 – Donderdag
Ook nu heb ik toch wel weer goed geslapen, wat me echt reuze mee valt. De eerste paar minuten moet ik even goed op gang komen, want ik ben helemaal stijf. Na het ontbijt ga ik met de taxi naar het afsleepbedrijf om de schade aan de motor op te nemen en foto’s te maken. De motor heeft vooral schade aan de voorkant, daar de achterkant beschermd werd door mijn tassen. Zo staat oa de voorkant scheef, zijn de voorkvorkpoten beschadigt (deuk en vermoedelijk ook krom), voorspatbord kapot, stuur is krom, beide spiegels gebroken, rem en koppelingshendel beschadigt en krom, schetsplaats links is naar binnen verbogen en zitten er her en der nog wat kapotte dingetjes. Het blok is dankzij de valblokken niet beschadigt, maar de totale schade bedraagt, inclusief de schade vanuit Montenegro, toch wel een flink aantal euro’s. Ik haal nog wat dingetjes van de motor af en haal mijn bandenreparatiesetje onder het zadel vandaan. Ik neem een soort van afscheid van de motor, daar ik het vermoeden heb dat ik hem niet meer terug ga zien. Bij het hotel terug gekomen haal ik bij de bakker even verderop wat belegde broodjes en drinken wat ik op de hotelkamer opeet. Ik mail de foto’s naar de verzekering en al snel wordt ik gebeld door hun. Ik krijg een schade specialist aan de lijn en hij zegt dat een repatriëring te duur is en ik krijg 2 opties voorgelegd. Optie 1 is om de motor op eigen kosten terug te vervoeren, optie 2 is de motor in een zogenaamd wrakkenplan plaatsen, ik krijg er dan niks meer voor maar hoef ook niks te betalen. Ik krijg een dag de tijd om mijn beslissing te nemen. Ook krijg ik van de man te horen dat de verzekering een terugreis vergoed op basis van openbaar vervoer, maar dat ik in mijn geval met het vliegtuig terug mag komen en de kosten bij hun kan declareren. Na het telefoontje ga ik gelijk achter een vlucht aan, maar helaas vliegt er vanaf Thessaloniki geen enkel vliegtuig rechtstreeks naar Schiphol. Ze vliegen allemaal via een ander vliegveld, wat soms betekend dat ik moet overstappen of zelfs een nacht moet over blijven. Hier zit ik niet echt op te wachten en vind een vlucht van Ryanair die op Charleroi vliegt, dit is vanaf thuis net zo ver rijden als naar Amsterdam zie ik, dus dat maakt weinig uit. Helaas moet je vliegen met een medische beperking 48 uur van te voren aan vragen en zodoende kan ik pas zaterdag gaan vliegen. Ik moet van Ryainair ook nog een document hebben van de dokter, wat aangeeft dat ik fit genoeg ben om te vliegen een “Fit to Fly. ’s Avonds besluit ik dat ik de motor ga overdragen aan het wrakkenplan, aangezien het economisch niet haalbaar is om de motor naar Nederland te halen. De motor is 20 jaar oud, heeft meer al een ton gelopen en ik wil toch al een andere halen, dat gaat me dus alleen maar geld kosten om hem terug te halen. ’s Avonds kijk op tv nog naar een basketbal wedstrijd.

Dag 19 – Vrijdag
Na het ontbijt bel ik eerst met de verzekering om mijn besluit mee te delen, ik krijg van hun nog te horen over de verdere afhandeling. Na dit ga ik met de taxi naar het ziekenhuis waar ik een zogenaamd “Fit to Fly” verklaring moet halen. In het ziekenhuis snappen ze eerst niet helemaal wat ik moet hebben, maar iemand is zo slim om het even te Googelen en al snel heb ik het betreffende formulier. ’s Middags haal ik nog een sporttas om mijn spullen in te vervoeren, daar mijn motortassen kapot zijn. De rest van de dag breng ik op een terras tegenover het hotel en op de kamer door.


Dag 20 – Zaterdag
Na het ontbijt pak ik de tassen in en verdeel het gewicht  zo goed als mogelijk. Ik gooi een aantal dingen weg, zoals mijn broek, schoenen, tassen en nog wat divers klein spul wat kapot is, dit heeft geen zin om mee te nemen naar huis. Ik moet pas om 18 uur op het vliegveld zijn, maar moet om 12 uur uitchecken anders betaal ik voor weer een extra dag. Ik breng de middag weer op terras door en rond 4 uur wordt ik opgehaald door een taxi. De taxi rijd door Thessaloniki heen naar het vliegveld, toch de stad nog gezien ,maar had het liever op mijn motor gedaan. Ik ben te vroeg op het vliegveld en instaleer om een van de vele bankjes. Ik heb via Ryanair speciale assistentie aangevraagd en deze is pas vanaf 18 uur beschikbaar. Iets over zessen is de assistentie beschikbaar en deze zorgen ervoor dat mijn bagage wordt ingecheckt en ik word in en rolstoel rond gereden. Na een goede vlucht wordt ik op het vliegveld opgehaald door een broer en zus van me. Onderweg naar huis word de Mac nog vereerd met een bezoek en rond middernacht ben ik thuis. Afgezien van de laatste week heb ik een fantastische vakantie gehad en ga zeker nog een keer terug om de “terugweg” als nog te rijden.

[Ghulst]

Weer een mooi verhaal Hans. Jammer dat we al wisten hoe het afliep.
Maar krijg je nou helemaal niets meer terug voor je motor? Dat is dan toch wel zuur, of?

[The Mechanic]

Prachtig verhaal Hans, jammer dat het (zo) afgelopen is 

[Dick]

Alles bij elkaar een mooie belevenis met een mindere afloop.
Zo te lezen en te bekijken met al je foto,s zeker de moeite waard.
Voorlopig zelf op orde komen.
Daarna zeker een all road motor, en het laatste nog een keer over doen.

[Hans 89]

Ik ga in ieder geval op zoek naar een betrouwbare allround motor, best kans dat het iets van een Transalp wordt. Al moet ik zeggen vind ik een cb500 gewoon nog steeds een gave fiets en komt er misschien gewoon weer één.
Voor de cb500 krijg ik nu helemaal niks meer, is wel zuur, maar was de goedkoopste optie.

[Ghulst]

Wel jammer. Maar kun je niet proberen om aanspraak te maken op het waarborgfonds voor uitkeren vanwege doorrijden na een aanrijding? Alles proberen toch?

Alp is wel heel leuk hoor. En prima voor dit soort reizen.

[Hans 89]

Wel jammer. Maar kun je niet proberen om aanspraak te maken op het waarborgfonds voor uitkeren vanwege doorrijden na een aanrijding? Alles proberen toch?

Alp is wel heel leuk hoor. En prima voor dit soort reizen.

Waarborgfonds heb ik al geprobeerd, zij keren uit aan de hand van de weten die gelden in het land waar het ongeluk is gebeurd. In Griekenland moet je verplicht 2 partijen hebben om schade uit te keren, dus via hun krijg ik niks.

[Ghulst]

Balen.

[Feanyth]

Jeetje. Wat een reis. Zonde van je motor. Heel veel beterschap. Hopelijk zit je toch weer snel op een motor.