zooooo, tijdje geleden, maar hier gaan we weer:
Zaterdag:“the day before”…..
Altijd de dag van de voorbereidingen, motor klaarmaken, spullen inpakken en klaarleggen, auto opruimen ( zeker dat laatste is altijd hard nodig bij mij…)
Inderdaad, met het blik naar de eiffel…. Begin mei dit jaar ben ik ook al met het blik naar de eiffel geweest, tijdens een weekeindje weg met miss trip, maar dit keer heb ik ipv miss trip de gixxer meegenomen..
Heeft voor mij eigenlijk bijna alleen maar voordelen:
-geen lekke motorbanden voordat ik überhaupt in de eiffel ben aangekomen;
-ook geen vierkant loopvlak van 400 kilometer snelweg (niet dat dat nou zo hard slijt, maar alle beetjes helpen….)
-gratis heen en terugreis vanwege de lease-bak+tankpas…..
-meer ruimte voor eigenlijk-overbodige-maar-comfort-verhogende-spullen….
Nadeel is wel dat er natuurlijk maar 90 km/h gereden kan worden, en de reis dus ietsje langer duurt….
Zaterdag dus nog een beetje aan het sleutelen geweest, kettingsmeersysteem er even tijdelijk afgehaald ivm “technical difficulties”, dus de ketting even schoongemaakt en de spuitbus kettingvet ter hand genomen.
Het karretje geleegd, de motorrails erop gemonteerd, motor erop, met spandbanden en touwen vastgezet aan de bijhorende bevestigingspunten van het karretje, en klaar was
kees Trip.
Zondag:
De dag van vertrek…
Door de voorbereidingen van zaterdag hoefde ik eigenlijk alleen maar het karretje aan te koppelen, nog wat spullen inladen, en Loss Gehts!
Totdat ik mezelf bedacht dat ik eigenlijk nog wel een luchtbedje zou kunnen gebruiken…
Nog even snel een maat van me opgebeld uit middelburg, en daar heb ik gelukkig een luchtbed van kunnen lenen.
Na een paar km rustig aan gedaan te hebben, was ik er zeker van dat de gixxer goed vast stond.
Ik heb namelijk weleens met een karretje met de gixxer erop gereden, maar dat was slechts naar Serooskerke en terug, op bejaardentempo omdat die tandemasser véél te groot was voor mn swiftje, bij elke drempel kwamen de achterwielen van de auto ongeveer los van de grond…
Met dit karretje was het dus even afwachten hoe het zou gaan reageren…
Maar na een paar kilometer had ik wel door dat dit karretje perfect was om als motortrailer te gebruiken. Buitenom dat het optrekken iets langer duurde, merkte ik bijna niet dat er nog een paar honderd kilo achter me hing.
Met een paar nodige pauzes ben ik na ongeveer 5 en een half uur in Pützborn aangekomen.
Bij henry nagevraagd of er nog plaats was voor een tentje…. Euhm…. Aangezien er slechts 5 man binnen sliepen, en 1 man buiten in een tent, was er nog meer dan genoeg plaats voor mijn tentje…
Hier is buitgewoon rustig geweest dit weekeind, ondanks de superbikes, begreep ik van de enige 2 nederlanders die er op dat moment ook waren ( @ motorfreak en sunny, die 2 BMW-ers uit Ridderkerk waar jullie schijnbaar ook nog mee gepraat hebben ).
Even op het gemakje een sigaretje gedaan, een biertje gedronken, en uiteraard Backschinken besteld!
Toen de varkenskont eenmaal verorberd was, heb ik het tentje opgezet, het leer aangetrokken, en ben ik een stukje gaan sturen met de gixxer.
De afgelopen weken ben ik wat aan het stoeien geweest met het balhoofd, omdat ik deze helaas niet in 1 keer goed afgesteld kreeg, waardoor ik eigenlijk nog niet echt 100% vertrouwen had in de gixxer..
Dus eerst maar eens naar het dichtstbijzijnde tankstation gereden, tank volgegooid en de bandenspanning op “fabriekswaarden” gezet (2,5 voor en 2,9 achter), om zeker te weten dat dát het iig niet kan zijn.
Vervolgens wat bekende routes opgezocht om lekker te kunnen sturen en het balhoofd nu eens goed af te stellen.
Gereedschap in de rugtas, en na een half uur rijden, en 10 minuten sleutelen, had ik zowel het gevoel weer te pakken, en het balhoofd afgesteld.
Stukje bij beetje kwam het vertrouwen in de gixxer ook weer terug.
Savonds nog wat bitburgertjes achterover gekanteld motoGP gekeken, en wat zitten ouwehoeren met die 2 nederlanders.
Hier in duitsland is het verdomme nog erger met de reclames als in nederland! Na 5 of 6 rondes motoGP kwam er weer reclame, en kon je er donder op zeggen dat de reclame pas weer na een ronde of 7 afgelopen was…?!?!?
Rond een uur of 11 mn tentje ingedoken, en ver(rrrrrrrrrrrrrrrrrr)domme, wat was het koud die nacht….
Mn tentje is verre van isolerend, mn slaapzak is comfortabel tot een graad of 10, en de temperatuur lag ongeveer rond het vriespunt (voor mn gevoel).
Maandag:Sochtends dus wakkergeworden met de kou in mn benen, en dat gevoel is pas rond een uur of 12 weggegaan….
Dat laat ik me dus niet nog een keer gebeuren, dus ben ik in daun op zoek gegaan naar een lekker warm dekentje..
Sinds vandaag beschik ik dus over een slaapzak met extra voering
Overdag tot halfverwege de middag een beetje rondgereden met de auto, beetje de omgeving verkennen zegmaar..
Wat mooie routes voor de motor gevonden, en ook nog een“richtige autobahn” (als er een bord staat –einde max snelheid 130- en alles behalve vrachtwagens komen je met 170+ voorbij zeilen, kan het bijna niet missen)…. Altijd al eens willen weten hoeveel meters de gixxer nu eigenlijk per seconde kan veroveren…
Bij het nieuwe complex bij de Nurburgring geweest, en RingWerk bezocht, was zowel leuk als interessant!
Daarna koers richting Pütsborn gezet, mezelf weer in het leer gehesen, en het gas erop gezet.
De eerder die dag ontdekte wegen bezocht, om uiteindelijk op die autobahn uit te komen….
Na een minuut of 5 kwam ik toevallig een prima voorrijder tegen, een asociaal dikke BMW met een gangetje van rond de 220, waar alle voorliggers ruim van tevoren voor opzij gingen.
Nadat we een leeg stuk autobahn kregen, en de BMW voor mij opzij ging, kon het gas er even op.
280 km per uur is niet slecht, zeker niet als ik me bedenk dat ik mn kicxstart tas nog op mn rug had (die tas is vrij groot….) .
Op het gemakje nog was lekkere stuurweggetjes gepakt, en zodoende richting de Ring, waar het vanaf een uur of 5 Touristenfahrten zou zijn. Ondertussen had ik alweer bijna een hele tank leeg gereden, en had ik de smaak alweer behoorlijk te pakken gekregen met betrekking tot het bochtenwerk.
Eerst bij Breitscheid wezen kijken, de drukte en de hoeveelheid “gekken” gepeild. Dit leek beiden heel erg mee te vallen, dus de spullen weer gepakt en richting start/finish gegaan.
Na nog wat wikken en wegen mn allereerste kaartje gekocht voor de Nordschleife, en het er gewoon maar op gewaagd.
Ik zou met 15 minuten al blij zijn, als ik er maar levend af kom. Dus de slagbomen door, tussen de pylonnen door, en zeer op het gemakje de eerste serie bochten genomen.
Volgens mij heb ik nog nooit zo vaak in mn spiegels gekeken als in die eerste paar kilometers.
Bij T13 werd in vervolgens ingehaald door zo’n donkervoort apparaat, en vanaf toen werd het eigenlijk verdacht stil achter me….
Achteraf bleek dat die donkervoort de laatste was die de ring op mocht, omdat de zon alweer achter de bergen verdwenen was.
Is dat ff mooi, ga je je eerste rondje ring rijden, heb je nog de hele ring voor jezelf ook!!!
Goed, ff je hoofd erbij houden trip, want dit is eventjes iets anders dan dat circuit wat ze in Forza Motorsport op de Xbox 360 ook “Nordschleife” noemen.
Hier dus een aantal gedachtes die me nog bijgebleven zijn:
- heey…. Bordje “81”, zometeen komt die put…. (trip ongewensd met zn smoel op de tellers) HGNNNGNGNG….. jah… dat was die put….
- Volgens mij komt er na deze heuvel “Adenauer F….. FUCK!!!!!” (Trip vol in de ankers om niet rechtdoor over de curbestones te gaan) HGNNNGNGNG!!!
- Na deze bochtencombinatie komt breitscheid….. huh… ben ik nu al bijn op de helft dan???
- Goed, nu een serie flauwe bochten waar ik vrij snel doorheen moet kunnen, en dan ineens een krappe bocht rechtsom richting de karusell.
- Goed, en dat nu de karusell eventjes goed insturen, over de betonplaten, en er dan weer goed uitkomen….. hobbelhobbelhobbelhobbelhobbelhobbel, hoppakee!! Dat ging best goed al zeg ik het zelf!
- Vlak na de karusell heb ik een motorrijdster ingehaald, en even later haar mannelijke campagnon die duidelijk op haar aan het wachten was….
- Bij hohe acht zat ik volledig op de verkeerde lijn en een versnelling te laag, dus daar zullen ze langs de kant wel gedacht hebben “waar is die dan mee bezig?!?!?!”
- Volgas het rechte stuk op, de 240 nog aangetikt om vervolgens op het gemakje de baan te kunnen verlaten.
I survived the Nordschleife…
Eenmaal de baan verlaten keek ik op de klok, en bleek dat ik er 12 minuten en 33 seconden over had gedaan.
Das 2 en een halve minuut korter dan de tijd waar ik al gelukkig mee zou zijn geweest, dus mijn dag kon niet meer stuk!
Terug naar Pützborn gereden, een bitburgertje gedronken, nog wat zitten ouwehoeren met henry en wat stamgasten, en toen was het alweer tijd om het mandje op te gaan zoeken, en hopen dat mn nieuwe dekentje zn werk ging doen…
Deze nacht heerlijk warm geslapen!
01 juli 2010, 10:07:21
